Przebieg i wyniki badań
Poniżej przedstawiono ilościowe zestawienie odpowiedzi rodzin na poszczególne pytania.
Tabela nr 1. Liczba odpowiedzi na pytania
| a | b | c | d | |
| pytanie 1 | 8 | 12 | 0 | 3 |
| pytanie 2 | 0 | 13 | 13 | 1 |
| pytanie 3 | 9 | 13 | 0 | 3 |
| pytanie 4 | 11 | 6 | 0 | 1 |
| pytanie 5 | 12 | 3 | - | - |
| pytanie 6 | 11 | 0 | 2 | 2 |
| pytanie 7 | 8 | 7 | - | - |
| pytanie 8 | 13 | 1 | 0 | 5 |
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Wykres słupkowy kolejno obrazuje nam stanowiska rodzin względem konkretnych zobowiązań. Respondenci mogli wybrać odpowiedzi lub wpisać inne swoje odczucia. W pierwszym pytaniu rodziny ustosunkowują się do znaczenia wspólnoty w ich życiu. Dane zawiera wykres nr 1
Wykres nr 1. Opinie badanych na temat znaczenia wspólnoty w ich życiu
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Z wykresu wynika , że najwięcej odpowiedzi, bo aż 12 uzyskał podpunkt b, w którym wspólnota dla rodzin daje poczucie więzi wewnętrznej z innymi osobami. Drugą pozycję pod względem ilości odpowiedzi w tym pytaniu uzyskała odpowiedź a, gdzie wspólnota inspiruje rodzinę do działania. Pomaga w rozwoju religijnym, mobilizując do pracy wewnętrznej, uświadamia bliskość Boga, jest okazją do wspólnej modlitwy we wspólnocie, która jest częścią kościoła. Rodziny nie szukają we wspólnocie możliwości ustawienia się w środowisku.
Poglądy badanych rodzin na temat wspólnej modlitwy przedstawione są na wykresie słupkowym nr 2.
Wykres nr 2. Opinie rodzin na temat stosowanej modlitwy w ich życiu
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Dane z wykresu wskazują, że po 13 odpowiedzi na 15 możliwych uzyskała odpowiedź b i c, w której występowała modlitwa małżeńska rodzin i osobista połączona z rozważanie Pisma Świętego. Zdarza się również modlitwa różańcowa.
Na temat wpływu płynącego z modlitwy dla rodziny respondenci wypowiedzieli się w punkcie trzecim.
Dane na ten temat zawarte są na wykresie nr 3.
Poglądy rodzin na temat wpływu płynącego z modlitwy
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Jak wskazują dane z wykresu największym dobrodziejstwem wypływającym z modlitwy jest zbliżanie się rodzin do Boga, tak odpowiedziało 13 rodzin. Ważną łaską płynącą z modlitwy jest pogłębienie więzi emocjonalnej między członkami rodziny. Dialog z Bogiem pomaga również według respondentów pozytywnie i z dystansem patrzeć na świat, daje pewność i wiarę, że Pan Bóg nas słyszy i nam odpowiada. Uświadamia nam pomoc Bożą, daje możliwość wylania swoich trosk, obaw, uczuć do Boga, rozterek.
Podstawowym czynnikiem scalającym rodzinę jest dobrze przeprowadzony dialog małżeński, czyli obowiązek zasiadania.
Opinię na temat wpływu jaki ma na rodzinę dialog małżeński zawarte są w wykresie słupkowym nr 4.
Wykres nr 4. Opinie na temat wpływu dialogu małżeńskiego na rodzinę
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Z danych zawartych w wykresie wynika, że dialog małżeński pomaga rozwiązywać problemy w rodzinie w modlitewnej łączności z Panem Bogiem. Tak odpowiedziało najwięcej, bo 11 rodzin. Dialog zbliża małżonków do siebie, pomaga w wychowywaniu dzieci.
Okazuje się, że nie jest on taki łatwy w przeprowadzeniu, ponieważ 6 par małżeńskich zasygnalizowało swoje trudności by przeprowadzić dialog. Zazwyczaj jest to brak zaangażowania się jednej ze stron, częściej ze strony męża.
Trudności powoduje brak systematyczności lub brak czasu.
Postanowienia w tym również dialog wymagają wysiłku, na który niejednokrotnie trudno jest się zdobyć.
Kolejnym postanowieniem w Ruchu Domowego Kościoła jest przyjęcie reguły życia, która jest określeniem konkretnych wysiłków, podejmowanych w celu lepszego wypełnienia woli Bożej wobec każdego z nas. Nieraz odpowiedzią na pytanie, co stanowi dla ciebie regułę życia, są okoliczności lub zapotrzebowania bliźnich.
Wykres słupkowy nr 5 przedstawia liczebny stan przyjętej reguły.
Wykres nr 5. Liczba rodzin posiadających i nie posiadających regułę życia
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że na 15 rodzin badanych 12 posiada swoją regułę życia, którą przyjęli. Natomiast 3 rodziny nie mają jeszcze swojej reguł życia.
Pytania dotyczące reguły życia ukazały nam pracę wewnętrzną rodzin, funkcje i zadania wychowania przez Ruch Domowego Kościoła.
Rodziny starają się żyć zgodnie z Dekalogiem, pracują nad emocjami, cierpliwością względem swoich dzieci. Jest to praca nad ojcostwem (Bóg Ojciec) w podejściu do dzieci. Starają się wspólnie iść do Boga, dostrzegać obecność Pana
w każdej sytuacji życia, starają się uczciwie pracować. Podejmują różnego rodzaju drobne wyrzeczenia np. w okresie adwentu i postu; rezygnują z telewizji w określone dni tygodnia, przeznaczając ten czas dla rodziny. Decydują się na czasowe zobowiązania np. comiesięczną spowiedź świętą, uczestnictwo w Rodzinie Różańcowej, wypełnianie „zobowiązań” Domowego Kościoła, czy inne zobowiązania modlitewne. Pracują nad regularnością swojego trybu życia, dostrzegając najwyższą wartość jaką jest wychowanie młodego pokolenia. By mieć siłę, by iść na przód, dobrze jest do końca zaufać Jezusowi i to również jest jedna z reguł życia. Powściągliwość w wypowiadaniu swoich emocji ma pozytywny wpływ na dzieci, dla których rodzice są wzorem. Ważna jest również serdeczność i praca nad poprawieniem stosunków z dorastającymi dziećmi. Wybraną raz regułę życia należy stosować w praktyce.
Ruch i życie w nim pociąga za sobą dawanie świadectwa w miejscu pracy.
W jaki sposób rodziny i ich świadectwo odbierane jest w środowisku pracy i szkoły ilustruje wykres nr 6
Wykres nr 6. Opinie rodzin o ich odbiorze w środowisku pracy i szkoły
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Było wiele kontrowersji co do określenia i oceny siebie, swojej rodziny w środowisku pracy i szkoły, być może związane to było z trudnością oceny siebie i swojej postawy. Jednak rodziny z Domowego Kościoła przyjmowane są w większości, (11 rodzin odpowiedziało) pozytywnie. Dwie odpowiedzi dotyczyły podejścia obojętnego ze strony środowiska pracy i szkoły.
Wpływ Domowego Kościoła na opinię sąsiadów jest zróżnicowany, obrazuje to wykres nr 7
Wykres nr 7. Opinia rodzin na temat wpływu Domowego Kościoła w miejscu zamieszkania
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Stwierdzono na podstawie ankiet, iż wiele ludzi z sąsiedztwa nie interesuje się ruchem i nie wie nic o nim. Jeżeli dostrzegają rodzinę, która w ruchu jest, to odbierają ją jako rodzinę zaangażowaną w życiu kościoła, raczej pozytywnie. bywają sytuacje, kiedy sąsiedzi czują niechęć do ruchu, bardzo możliwe, że kierują się uczuciem strachu przed stawianymi zadaniami i wymaganiami w przypadku zaangażowania się w ruch. Częściej jednak, bo 8 rodzin odpowiedziało, że opinii w miejscu zamieszkania towarzyszyło zaufanie, życzliwość, dobry stosunek lub obojętność.
Jednym z podstawowych elementów życia rodzinnego jest wychowanie dzieci i postawy rodzicielskie wobec nich.
Opinie na temat realizacji i kształtowania postaw rodzicielskich przez ruch przedstawia wykres nr 8
Wykres nr8. Opinie dotyczące postaw rodzicielskich
Źródło: Badania własne, wyniki ankiety
Na podstawie wykresu można odczytać, że ruch kształtuje w rodzicach postawę kochającą wobec swoich dzieci, tak odpowiedziało 13 rodzin ankietowanych. Był przypadek jednej rodziny, gdzie wystąpiła postawa nadmiernie wymagająca i troskliwa. Większość odpowiedzi dotyczyła jednak odpowiedzialności w wychowaniu dziecka, troskliwości, cierpliwości. Ruch Domowego Kościoła uświadamia, że dużą rolę w życiu dziecka pełnią rodzice i to mobilizuje wiele rodzin do przyjmowania i realizacji zobowiązań, do pracy wychowawczo-rodzicielskiej.
Jedna z respondentek zwróciła uwagę na kontakty z dziećmi podczas modlitwy rodzinnej; „Najważniejsze jest to, że dajemy dzieciom całe popołudnie. Dzieci to pamiętają. Rodzice, którzy mają mnóstwo obowiązków, dedykują swoim dzieciom cztery godziny. To dla nich wiele znaczy.
Nie trzeba za wszelką cenę dążyć do tego by wszyscy byli obecni na modlitwie. Dzieci mogą przechodzić różne kryzysy.
W wieku 13-15 lat np. nie chcą nic mówić. Nie szkodzi, nie ma problemu nie trzeba ich zmuszać. Wystarczy, że są obecni i słuchają. Ważne jest by na zakończenie modlitwy okazać sobie uczucie np. przez pocałunek. Wielu z nas ma problemy z porozumiewaniem się, ale jeśli się ucałujemy, uściskamy to wszystko mija. Czasami właśnie to wystarczy. Zbyt wiele wagi przywiązujemy do słów, a tymczasem wszystko jest ważne nie tylko słowa. Dobrze jest, gdy modlitwę rodzinną przygotowują wszyscy. Jeden może wyszukać odpowiednią muzykę, drugi nakryć stół, inny przygotować Ewangelię. To bardzo ważne, bo jeśli się w czymś czynnie uczestniczy, mniej się krytykuje.”
Podsumowując ankietę, jej wyniki oraz opierając się na bezpośredniej obserwacji życia w ruchu, można dojść do następujących wniosków;
Ruch Domowego Kościoła chce pomóc w tworzeniu dojrzałych, autentycznych, chrześcijańskich rodzin przez formację duchowości małżeńskiej. Prowadzą do niej podejmowane przez uczestników „zobowiązania” oraz cały przebieg miesięcznych spotkań.
Zobowiązaniami tymi są:
Modlitwa małżeńska, rodzinna, spotkanie ze Słowem Bożym i modlitwa osobista - należy się do niej odpowiednio przygotować. Trzeba wybrać sobie temat rozmyślania, czas, miejsce, wyłączyć się ze spraw dnia codziennego, powoli odmówić modlitwę ustną, prosić Ducha Świętego o kierownictwo i modlić się myśląc o Bogu. Umieć dziękować Mu, przepraszać Go i zabrać na zakończenie ze sobą myśli, wezwania z rozmyślania, które pomoże nam w odnalezieniu kontaktu z Bogiem w ciągu dnia. Modlitwę wewnętrzną bardzo ułatwia częsty kontakt z Pismem Świętym.
Występuje również modlitwa małżeńska, która jest najlepszą drogą do pogłębienia ich osobowego spotkania.
Mężczyzna i kobieta muszą być złączeni ze sobą nie tylko na płaszczyźnie naturalnej, ale także duchowej. Oboje muszą odświeżyć swoją wiarę w przymierze, winni razem wsłuchiwać się w głos Chrystusa, czyli przeczytać fragment Pisma Świętego, rozważyć w ciszy odczytane słowa dopiero potem mówić do Boga spontanicznie. Tajemnica życia rodzinnego ma swoje źródło we wspólnej rodzinnej modlitwie, która jest nie tylko złączona z Kościołem, ale sama jest Kościołem.
Dialog małżeński, gdzie mąż i żona, co miesiąc, razem, w obecności Bożej, zastanawiają się jaka jest myśl Boża i wola Boża odnośnie do ich rodziny, po to aby ją lepiej wypełniać. Jest swoistą terapią małżeńską, która prowadzi do uleczenia stosunków rodzinnych. Dialog małżeński niejednokrotnie napotyka na trudności i upływa sporo czasu zanim tę sztukę opanujemy.
„Mieliśmy już za sobą trzynaście lat małżeństwa. Rozumieliśmy się i kochaliśmy się bardzo. Jednakże działalność zawodowa, wzrastająca liczba dzieci doprowadziły do tego, że nie mieliśmy czasu zatrzymać się choć na chwilę, przemyśleć różne sprawy życia rodzinnego, duchowego i zawodowego. Nasze rozmowy stawały się powierzchowne. Wymienialiśmy tylko banalne uwagi, unikając zagadnień zasadniczych. To zaczynało być poważne. Początkowo obowiązek zasiadania był dla nas trudny; zakłopotanie skrępowanie. Stopniowo jednak nasze życie małżeńskie zaczęło się rozwijać. Wypowiedziane zostały sprawy, których nie mieliśmy odwagi poruszyć od początku naszego małżeństwa. Na dialogu podobno może dojść do „sceny małżeńskiej”. U nas tak nie było, chociaż moja żona wskazywała mi pewne błędy, niewłaściwą postawę, których ja pomimo swojej dobrej woli, nie zauważałem u siebie. Również i ja odważyłem się wskazać na pewną jej wadę, o której dotąd nie mówiłem. Wspólnie rozważyliśmy trudności, jakie sprawia jedno z naszych dzieci. Przyjęliśmy pewną postawę wobec rodziny. Ustaliliśmy wydatki. Przede wszystkim omówiliśmy zagadnienie zaangażowania w życie parafialne i sprawy życia duchowego; Komunia Św., spowiedź, przyjęliśmy regułę życia. Dotychczas unikaliśmy tych tematów. (wypowiedź małżeństwa, podczas spotkania kręgu)
Reguła życia, która jest określeniem konkretnych wysiłków, które chcemy podjąć w celu lepszego wypełniania woli Bożej wobec każdego z nas i naszej rodziny. Jest to sprawa osobista każdego człowieka, musi ona jednak uwzględnić potrzeby bliźnich, a zwłaszcza współmałżonka. Przed wyborem reguły życia, trzeba się przede wszystkim zastanowić, jaka jest wola Boża względem mnie. By wybrać swoją regułę życia, trzeba mieć jasny pogląd na swoje złe i dobre strony oraz pomysłowość, aby znaleźć skuteczne środki zwalczania złych i rozwijania dobrych cech charakteru. Dobrze jest zapytać Boga, czego ode mnie oczekuje. Prosić aby oświecił, ukazał postanowienia, jakie powinienem podjąć. Wiele małżonków podejmuje swoją regułę życia w czasie dorocznych rekolekcji. Można prosić o radę inne osoby. Doświadczenie wykazuje, że mało znamy samych siebie, spojrzenie innych może nam bardzo pomóc.
Obowiązkiem małżonków, którzy podjęli powyższe zobowiązania jest udział w miesięcznych spotkaniach tzw. kręgach. Nie są to spotkania towarzyskie, ale przede wszystkim formacyjno - modlitewne. Ich celem jest zbliżanie wszystkich do Boga, zbliżanie małżonków do siebie, zacieśnianie przyjaźni między poszczególnymi rodzinami w kręgach. w spotkaniach tych odbywających się zwykle wieczorami uczestniczą sami tylko małżonkowie ze swoim moderatorem i parą animatorów. W spotkaniu zawiera się skromny posiłek, wspólna modlitwa, dzielenie się swoimi trudnościami i osiągnięciami, wyjaśnienie nowego punktu formacji, przyjęcie zobowiązania, wspólne odmawianie tajemnic różańca.
To wszystko prowadzi do budowania zdrowej i silnej rodziny oraz do pełnego apostolstwa w miejscach pracy, miejscu zamieszkania, a przede wszystkim czuwa nad prawidłowym wychowaniem młodego pokolenia.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.