Ruch domowego kościoła według księdza założyciela franciszka blachnickiego (powstanie, rozwój i charyzmat)
Ksiądz Profesor Franciszek Blachnicki wiedział, że konkretną potrzebą naszych czasów stanowią sprawy rodziny. Zajął się więc nie tylko młodzieżą i innymi grupami w ramach Ruchu Światło-Życie, ale postanowił stworzyć coś dla rodzin.
Wiedział jednak, że nie może to być taka sama formacja, jak dla osób indywidualnych we wspólnotach. Zawsze do Ruchu Światło-Życie wstępowały poszczególne osoby a w tym przypadku wstępuje małżeństwo z całą sytuacją życia rodzinnego. Stąd ksiądz Blachnicki tworzy dla rodzin zręby formacji rodzinnej.
Zaczęło się od pierwszych rekolekcji w 1973r. Zorganizowano je w osobnych pomieszczeniach, których moderatorem był ksiądz Stefan Patrys. Uczestniczyło w tych rekolekcjach około 150 osób. Po rekolekcjach ksiądz Blachnicki zabrał się do tworzenia pierwszej teczki formacyjnej. Był to program bardzo dokładnie opracowany na 15 dni oazy. Zawierał: szkołę apostolską, ewangeliczne rewizje życia, modlitwy, wiele cytatów z dokumentów soborowych, materiały formacyjne Ruchu Equipes Notre Dame. Według tej teczki prowadzono przez kilka lat oazy rodzin w Krościenku, a potem w innych ośrodkach.1 W czerwcu 1974r ksiądz Franciszek Blachnicki prosi o współpracę w ruchu siostrę Jadwigę Skudro ze zgromadzenia Sacre Coeur. Siostra była dobrze przygotowana do swego zadania. Ukończyła bowiem Instytut Rodziny, a w czasie podróży zagranicznych szczegółowo zapoznała się z ruchem Equipes Notre Dame. Tak rozpoczęła się, trwająca do dziś, jej przygoda z rodzinami oazowymi w Polsce i współpraca z księdzem Blachnickim. Na zakończenie letnich turnusów roku 1974 założyciel ustalił rozpoczęcie zakładania kręgów rodzin. Po podsumowaniu siostra Jadwiga objechała miejscowości, z których pochodzili uczestnicy dotychczasowych rekolekcji rodzinnych. skutkiem tego wyjazdu było założenie 36 kręgów rodzin, które rozpoczęły pracę formacyjną. Rok szkolny 1975/76 to czas szybkiego wzrostu ilości kręgów.
W listopadzie 1975r Ojciec podjął nowe dzieło. Zostało wydane pierwsze pismo w ruchu: List „Domowy Kościół”. Redaktorem był Ojciec Blachnicki, zawierało ono przetłumaczone materiały END z miesięcznych spotkań formacyjnych oraz informowano czytelników o tym, co dzieje się lub będzie działo w Domowym Kościele. W zależności od potrzeb Ojciec sam pisał artykuły dotyczące liturgii, spraw rodziny, wychowania dzieci itp. lub korzystał z pomocy innych.1 Na podsumowaniu w 1977r powołano pierwsze pary diecezjalne dla 15 diecezji, a w roku następnym dla pozostałych. Momentem bardzo ważnym dla ruchu było ukazanie się nr 17 Listu „Domowy Kościół’ jako numeru specjalnego. W nim Ksiądz Blachnicki nadaje gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie nową nazwę: Ruch Domowy Kościół. Założyciel stworzył osobną strukturę Ruchu Domowego Kościoła podobną do struktury ruchu Światło-Życie. Powołuje moderatora krajowego i parę krajową, moderatorów diecezjalnych i pary diecezjalne: są pary rejonowe: jest moderator parafialny i para animatorska danego kręgu. Są też diakonie. Istnieje więc Ruch Domowy Kościół w ramach Ruchu Światło-Życie. Ksiądz Franciszek Blachnicki wskazuje też wyraźnie jak utrzymać jedność i niezależność „W ramach diakonii jedności istnieje podział na różne szczegółowe i specjalne rodzaje służb - diakonii, wśród których znajdują się także diakonie Domowego Kościoła. Spełniający tę diakonię należą do diakonii jedności Ruchu Światło-Życie na danym szczeblu struktury i w ten sposób zapewniana jest jedność Ruchu Domowego Kościoła z Ruchem Światło-Życie”1 . Z tego zdania widać też wyraźnie , że diakonia Domowego Kościoła nie jest tym samym co Ruch Domowego Kościoła. Diakonię Jedności stanowią więc pary odpowiedzialne na danym szczeblu i one wchodzą w skład Diakonii Jedności Ruchu Światło-Życie, utrzymując jedność i stanowiąc pole współpracy na różnych odcinkach apostolstwa.
Nastąpił stały wzrost ilości kręgów. W 1979r było ponad 2000 kręgów. W 1980r było 300 kręgów. Obecnie jest ich 2459 w Polsce.
W tworzeniu Ruchu Domowego Kościoła Ksiądz Franciszek Blachnicki oparł się na trzech źródłach:
Nauka Soboru Watykańskiego II o małżeństwie i rodzinie
Charyzmat Equipes Notre Dame
Charyzmat Ruchu Światło-Życie
Z tych trzech elementów został wyprowadzony nowy charyzmat.
Co Ruch Domowego Kościoła przyjął od Equipes Notre
Dame?1 Przyjęto cały program duchowości małżeńskiej, charakteryzującej się wspólnym „we dwoje”, dążeniem do Boga poprzez całość spraw życia małżeńskiego i rodzinnego. Nie chodzi o zdobywanie świętości przez każdego z małżonków na własny rachunek, ale o wspólne osiąganie tej świętości. Wydaje się, że to „wspólne’ jest charakterystyczne tylko dla dwóch ruchów END i RDK. Dla osiągnięcia tego celu END wypracowało metodę w całości przyjętą przez RDK. Składają się na nią tzw. zobowiązania:
modlitwa osobista, małżeńska i rodzinna
czytanie Słowa Bożego
reguła życia
dialog małżeński
rekolekcje letnie
spotkania miesięczne 2
Co Ruch Domowego Kościoła przyjął z Ruchu Światło-Życie?
Założyciel ustalił dla Ruchu Domowego Kościoła prawie
w całości metodę piętnastodniowych rekolekcji, dostosowując jedynie niektóre elementy do sytuacji rekolekcji małżeńsko-rodzinnych, np. dołączono szkołę apostolską. Ksiądz Franciszek Blachnicki tworząc program Ruchu Światło-Życie uwzględnił w nim najważniejsze aspekty odnowy kościoła zawarte w nauczaniu Soboru Watykańskiego II. Opracował to w postaci dziesięciu Kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej. Te kroki stanowią podstawę programu formacyjnego dla różnych grup oazowych, oprócz grup rodzinnych.1
W formacji RDK program podstawowy stanowi temat duchowości małżeńskiej. Natomiast 10 Kroków odgrywa
ważną rolę, jednak nie jest programem podstawowym, tworzy tylko tło.
Stąd ruch rodzinny tak wielką wagę przywiązuje np. do liturgii, do roli Niepokalanej Matki Kościoła itd. Zresztą ujawnia się to podczas rekolekcji 15-dniowych, gdy np.
w bieżącym roku był podkreślony problem świadectwa (jeden z kroków).
Ruch Domowego Kościoła jest ruchem ludzi świeckich. Stąd rola kapłana jest inna niż w grupach młodzieżowych . On nie jest przełożonym, ani organizatorem, ale doradcą duchowym, opiekunem duchowym. Przełożonymi są natomiast pary małżeńskie danego stopnia. W omawianym charyzmacie Ksiądz Blachnicki tak ujmuje rolę małej grupy, kręgu rodzinnego:
„Każdy krąg rodzinny Ruchu Domowy Kościół jest szkołą życia chrześcijańskiego. [...] Każdy krąg rodzinny jest pewnym laboratorium..... duchowości chrześcijan żonatych. [...] Każdy krąg rodzinny to centrum przekazu, promieniowania, ewangelizacji [...] Każdy krąg rodzinny jest świadectwem.... o prawdziwie braterskiej miłości.... Takie świadectwo powinna dawać każda poszczególna rodzina. Jeśli żyć będzie ona w pełni miłością, z konieczności będzie promieniować na otoczenie. Trzeba, aby wszystkie nasze kręgi mówiły ludziom, którzy na nas patrzą: że są w naszych czasach chrześcijanie, którzy wierzą, że małżeństwo to wielka sprawa, którzy wierzą w miłość. Chrześcijanie, którzy starają się przeżywać w pełni ich życie małżeńskie, którzy wspomagają się wzajemnie, wspólnie dążą do świętości.”1
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.